Związki BTEX stanowią grupę lotnych związków aromatycznych, do której należą benzen, toluen, etylobenzen oraz ksyleny. Te substancje charakteryzują się wysoką mobilnością w środowisku, co sprawia, że łatwo przemieszczają się między jego różnymi komponentami. Ich obecność stanowi poważne zagrożenie ze względu na toksyczność oraz trwałość w środowisku naturalnym. Szczególnie niepokojące są ich właściwości fizykochemiczne, które umożliwiają im szybkie rozprzestrzenianie się w środowisku oraz przenikanie do wód gruntowych i gleby. 

Toluen i ksyleny wykazują przede wszystkim działanie neurotoksyczne, powodując zaburzenia funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego. Do typowych objawów narażenia należą bóle i zawroty głowy, problemy z koncentracją, zaburzenia równowagi oraz zmiany w zachowaniu. Przewlekła ekspozycja może prowadzić do trwałych uszkodzeń mózgu i nerwów obwodowych. Etylobenzen natomiast szczególnie silnie oddziałuje na wątrobę i nerki, prowadząc do zaburzeń ich funkcjonowania.

Wszystkie związki BTEX mają również działanie drażniące na skórę i błony śluzowe. Bezpośredni kontakt może powodować podrażnienia, wysypki i stany zapalne. W przypadku wdychania wysokich stężeń par tych związków może dojść do podrażnienia dróg oddechowych, kaszlu, duszności, a w skrajnych przypadkach do obrzęku płuc. Szczególnie narażone na działanie BTEX są kobiety w ciąży, ponieważ związki te mogą przenikać przez barierę łożyskową i wpływać na rozwój płodu. Udowodniono również, że ekspozycja na BTEX może prowadzić do zaburzeń w funkcjonowaniu układu odpornościowego oraz układu hormonalnego. 

Skuteczne ograniczanie emisji BTEX wymaga wdrożenia kompleksowych rozwiązań technicznych i organizacyjnych. Kluczowe znaczenie ma stosowanie nowoczesnych technologii oczyszczania gazów odlotowych w przemyśle oraz modernizacja systemów magazynowania i transportu substancji ropopochodnych. Istotną rolę odgrywa również edukacja pracowników oraz społeczeństwa w zakresie właściwego postępowania z substancjami niebezpiecznymi.